Κική Δημουλά, Ζήτα τη βοήθεια των ονείρων δίχως συμβιβασμούς με αναμνήσεις

1
Γιατί όταν λέμε ονειρεύτηκα δε σημαίνει
πως είδαμε στ’ αλήθεια ένα όνειρο,
αλλά ότι ξυπνητοί
φέρνουμε λίγο προς τα μπρος
κάτι που στέκει πίσω πραγματικό
μήπως το ξεχάσουμε
πως μονάχα ως όνειρο μας είχε βασανίσει.

(ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ αρτιότητες του μέσα βίου ΕΞΩ)
2
Γρήγορα να μπεις
στο δύσκολο κεφάλαιο του «άνευ σημασίας».
Ό,τι για σένα θα έχει σημασία
για τους άλλους θα είναι άνευ και τούμπαλιν.
Γι’ αυτό να φέρνεις αλλαγές
στη φιλοσοφία της κάθε μέρας
σβήνοντας ολότελα
δια της εις άτοπον λήθης
κάθε προηγούμενη φιλοσοφία
που είχανε τα πράγματα πριν γίνουν σπουδασμένα.
3
Όλα τα προκληθέντα να θυμάσαι
και να ξεχνάς τον πρόξενό τους –
ποιος ήτανε, τι ήταν.
Απ’ το συρτάρι όπου φυλάσσονται τα αζήτητα,
κάθε πρωί να παίρνεις ένα στην τύχη,
να το προσαρμόζεις στο κενό σου.

(ΓΕΝΙΚΗ διαιρετική ετερόπτωτων λέξεων που φταίνε για πράγματα που αρχίζουν να ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ )

Συν 3 υστερόγραφα δίστιχα ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΕΩΝ
ΧΛΟΗΣ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ από την ΕΦΗΒΕΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ
λέξεων ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ….
Μεταφερθήκαμε ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΩΣ στο ΛΙΓΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ερήμην Κικής ΔΗΜΟΥΛΑ (Χαίρε Ποτέ):

Το μακρόν όνειρο προ του βραχέως χρόνου
τι κάνει οξύνεται ή περισπάται;

Λόγια πικρά με το επακόλουθο πρόκειται ν’ ανταλλάξεις.
Κατά τα άλλα βλέπε τη λέξη ΑΣΠΑΣΜΟΣ βλέπε και τελευταίος.

Τι θα φοράς συνεννόηση να σε γνωρίσω
ώστε να μη χαθούμε πάλι μες στους πολυπληθείς σωσίες σου;