Νίκος Καρούζος, Πλησίασε εδώ στη φωτεινή γωνία του ονείρου και συλλογίσου πόσον αγαπάς

Στην άκρη του γκρεμού σε πρόλαβε ο έρωτας
με μαύρη ομορφιά, κόκκινο πάθος.
Νύχτα και μέρα τήκεσαι
οι λέξεις τίποτα δεν εκφράζουν.
Ώστε μην παιδεύεις το ουράνιο αίσθημα
μονάχα θαύμαζε και συ
το τριανταφυλλί του κάλλος
Ίσως είναι ο Παράδεισος μελαχρινό τοπίο
(kolaz Jellyannadarling)

(Συμπληγάδες libido και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής που ονειρεύονται τη χαρά στον άλλο δρόμο)
Θα παραπονεθώ για σένα έρωτα στ’ αστέρια
γιατί με είδες ολόκληρο ν’ αγγίζω
φθαρτό ουρανό….

Έρωτα με κατοίκησες πολύ
φύγε απ’ αυτό το σπίτι.
Δεν έχει ούτε ένα παράθυρο να βγει
στα δένδρα η ερημιά μου
σκόνες μονάχα και σύνεργα της ψυχής. ..

Πρέπει ν’ αρχίσω απ’ τη λησμονιά.

Το φως φωνάζει με τον κεραυνό.
Να με σώσουν τα όνειρα ή να με συντρίψουν
-ένα τ’ ονομάζω
(ΓΕΝΙΚΗ διαιρετική ετερόπτωτων λέξεων με τα χρώματα αυτού που τώρα θέλω να σου πω)