Κική Δημουλά, Διατίθεται απόγνωση σε άριστη κατάσταση με ευρύχωρο αδιέξοδο: «σ’ αγαπώ»

Όλοι οι καλεσμένοι του ονείρου
είχαν λογικά ντυθεί καθείς με τη σκιά του
κι ανάρριχτη μια λασπωμένη κάπα
που ύφανε το θέλημα
στον πρώτο-πρώτο αργαλειό του πεπρωμένου

(ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ αρτιότητες του μέσα βίου ΕΞΩ)
«σ’ αγαπώ»

Πολύ γνωστή μου λέξη.
Κάποτε την ικέτευα.

(διπλής κατευθύνσεως η απατηλότης
ανένδοτη)
(ΓΕΝΙΚΗ διαιρετική ετερόπτωτων λέξεων που φταίνε για πράγματα που αρχίζουν να ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ στο ΛΙΓΟ του ΚΟΣΜΟΥ Κικής Δημουλά)

υστερόγραφοι μεταβατικοί στίχοι:
ΧΛΟΗΣ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ λέξεων ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ….
ερήμην Κικής ΔΗΜΟΥΛΑ (Χαίρε Ποτέ ΕΦΗΒΕΙΑ της λήθης):
Αυτά για σήμερα.
Τα ίδια ελπίζουμε και για αύριο
Υπό τη θεμελιώδη προϋπόθεση
πως θα εφημερεύουνε και αύριο τα μάτια μας